Reza Abbasi; Fatemeh Saghi
Abstract
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی بر کاهش مشکلات رفتاری، کاهش نقص توجه و بیش فعالی کودکان ...
Read More
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی بر کاهش مشکلات رفتاری، کاهش نقص توجه و بیش فعالی کودکان بود. پژوهش حاضر کاربردی - آزمایشی از نوع طرح (پیش‌آزمون – پس‌آزمون) با گروه گواه بود، جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان پسر بیش فعال دبستانی یک مدرسه ابتدایی در ناحیه 2 شهر شیراز در سال تحصیلی 99-1398 بین سن 7 تا 12 سال تشکیل می‌دادند که از میان انها، نمونه آماری در پایه پنجم و ششم (میانگین سن 11 سال) به تعداد ۲۴ نفر با لحاظ کردن ملاک‌های ورود به پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه (12 نفر گروه گواه و 12 نفر گروه آزمایش) قرار داده شدند و سپس گروه آزمایش تحت ۸ جلسه 5/1 ساعتی (90 دقیقه) با همکاری مسئولین مشاوره روانشناسی مدرسه تحت آموزش بازی درمانی قرار گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر (فرم والدین) و پرسشنامه درجه بندی کانرز برای ارزیابی آزمودنی ها استفاده گردید و اطلاعات گردآوری شده در قالب آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس، برای آزمون فرضیه‌ها) مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج تجزیه تحلیل داده ها نشان داد که بازی درمانی بر کاهش مشکلات رفتاری و کاهش نقص توجه و بیش فعالی کودکان دبستانی با اثربخشی معناداری همراه بود و باعث کاهش مشکلات رفتاری و کاهش شدت علائم بیش فعالی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-24 انجام شد.
